बऱ्याच वर्षानंतर संध्याकाळी
एकदा तुझी आठवण झाली
भूतकाळाच्या गाठोडयातली
आणखी एक घडी उलगडली
तू मला विसरली असशील पण
मी तुला नाही विसरू शकणार
खोलवर रुतलेला काटा आहे तो
सहजासहजी नाही निघणार
आता तू मला नाही ऐकू शकत
पण तरीही मला तुला काही सांगायचंय
केलेल्या चुकांचं जमल्यास
प्रायचित्तही घ्यायचंय
नेहमीच दूर दूर राहत आलीस
तू माझ्यापासून
बुद्धीबलातला पांढरा राजा
जसा काळ्या वजीरापासून
राजा म्हणजे सुख
वजीर म्हणजे दुख
राजा चालतो एकच घर
पण वजीर मात्र ...
No comments:
Post a Comment