आपणंच आपल्याला लिहिलेली
पत्रं वाचता वाचता
ओले होणारे डोळे पुसून
फडफडू द्यावीत वाऱ्यावर पानं
थोडंसं हसून आपणच आपल्याला
सांगावी कधी तरी एखादी गोष्ट
आपणच गावं आपल्यासाठी
रिमझिमत्या स्वरांचं एखादं गाणं
आपणच जपावेत मनात
वाऱ्यावर झुलणारे गवताचे तुरे
एखादी दुरात धावणारी पायवाट
जपावेत काही नसलेले भास
जिथे आपल्यासाठी फुलं फुलतील
अशी जागा सगळ्यांनाच सापडत नाही
मनाच्या कडेनं लावलेल्या झाडांना
आपणच द्यावेत थोडेसे श्वास.
No comments:
Post a Comment